Mens & Zingeving : Song Is dit nu later? (Stef Bos) (extra materiaal)

Stef Bos maakt aan het begin van zijn volwassen leven de balans op : Is dit nu wat ik altijd al wou zijn? Waren mijn dromen als kind niet spectaculairder dan mijn leven er nu uitziet? 

Hij spreekt het niet letterlijk uit maar in feite heeft hij volgens mij enorm veel heimwee naar zijn naïeve, onschuldige kindertijd zonder 'grote mensen problemen'. Het liedje staat volgens mij dan ook boordevol waarheden, vooral omdat ik er zo veel van mezelf in herken. Ook ik reflecteer wel eens over mijn kindertijd, mijn grote kinderdromen en mijn huidige leven dat er toch wel gans anders uit ziet...

BOS, S., 'Is dit nu later', internet, (http://www.youtube.com/watch?v=syH7WQgqa9o)(geraadpleegd op 15 april 2013)

Mens & Natuur : Sing for the Climate (extra materiaal)

Na 'Dance for the Climate' in 2009, was het eind 2012 tijd voor 'Sing for the Climate', een ander grootschalig project dat aandacht vraagt voor de klimaatverandering. Grote namen zoals Milow, Lady Linn, Rocco Granata en Koen Crucke zongen samen met 60 andere artiesten 'Do it Now'.

 

Deze song weerklonk op 22 & 23 september luid in meer dan 145 steden en gemeenten tijdens de 'Sing for the Climate' zangmanifestaties.

‘Sing for the climate’, internet, (http://www.youtube.com/watch?v=OVnedIW1y8E) (geraadpleegd op 15 april 2013)

Mens & medemens - Casus etnisch model

Als leerkracht zal je altijd vanuit je eigen grondhouding reageren. Wat is nu echter essentieel voor mij in deze situatie?

In feite is dit voor iedere leerkracht anders, want jij bent het die de eigen waarden en normen opstelt. Om de situatie op een zo goed mogelijke manier in te schatten, zou ik vanuit mijn eigen empathie vertrekken en waarschijnlijk net zo reageren.

Hoe komt het dat deze leerling of student te laat is? Hoe zou ik mezelf voelen in zijn plaats? Zou ik het leuk vinden om op te vallen door het niet in orde zijn voor een bepaalde taak? Zou ik het verantwoord vinden indien ik een nul kreeg voor een taak die ik wel gemaakt had, maar door omstandigheden laattijdig indiende. Anderzijds zou ik mezelf wellicht ook afvragen of ik het wel verantwoord zou vinden om niet (af)gestraft te worden bij het laattijdig indienen van een taak. Zou ik mij even kunnen verplaatsen in die andere personen om zijn reacties of gevoelens beter te begrijpen?

Via een grondige analyse zou ik nagaan hoe de situatie van die welbepaalde student/leerling is. Komt het vaker voor dat deze persoon niet in orde is? Schept hij/zij hier plezier in, is het een vorm van rebellie of ligt er een andere, meer onzichtbare oorzaak aan de basis? In deze gevallen kan het raadzaam zijn om even polshoogte te nemen bij collega's, medestudenten, vrienden of familie van de leerling. Indien mij dit niet wijzer maakt, kan ik er uiteindelijk ook voor kiezen om de student zelf even bij mij te roepen en via een gesprek onder vier ogen na te gaan wat nu in feite de échte oorzaak is voor dit verzuim.

Op de duur zal ik als leerkracht wellicht een voldoende expertise en ervaring opgebouwd hebben om leugens te doorprikken en een onderscheid te kunnen maken tussen diegenen die het oprecht menen en diegenen die met valse voorwendsels en uitvluchten aan komen.

Vervolgens zou ik via handelingsmogelijkheden naar nieuwe oplossing zoeken. Daarbij kan je bepaalde normen aangeven een die verduidelijken. Zo zal een leerling of student via een checklist onmiddellijk zien wat je als leerkracht belangrijk vindt bij het indienen van een taak. Je kan vooraf voldoende regels en afspraken opmaken, zodat er achteraf weinig tot geen reden tot discussie is. Je kunt stellen dat je bij het te laat indienen van een bepaalde taak standaard twee punten aftrekt, dit is vorm van motieven verhelderen.

Daarnaast kun je ook voor voldoende inspraak kiezen, leerlingen hebben zo medezeggenschap bij het opstellen van regels en afspraken. In feite heet dit het afsluiten van compromissen.

Uiteindelijk zal ik altijd mijn eigen intuïties uitspreken om effecten gericht in te schatten. De leerling ziet in dat er afspraken gemaakt worden en dat die nageleefd moeten worden. Indien je als leerkracht geen gevolg geeft aan het niet naleven van bepaalde afspreken, dreigen er misbruiken.

Mens & Natuur - Uiteenzetting Tim Jackson

Na doorname van het interview met Peter Tom Jones en Vicky De Meyere en het bekijken van de lezing gebracht door Tim Jackson kunnen we een aantal belangrijke evoluties en kenmerken schetsen.

Vroeger lag de klemtoon voornamelijk op economische groei, (massa)productie en snel erg rijk worden. Binnen die strategie was geen plaats voor natuur, integendeel, natuurbehoud werd vaak als een obstakel gezien door ondernemers die zonder limiteringen en beperkingen meer geld willen verdienen.

Tegenwoordig zien we echter steeds vaker een andere tendens. Mensen die tegen de stroom ingaan en het milieu aanwenden binnenin hun economische projecten of productieprocessen. Het hoeft immers niet steeds een OF-OF verhaal te zijn. De economie sputtert de laatste jaren wat tegen, wat evenzeer een grote invloed geeft op de aanwending van deze natuurlijke middelen.

"Een economisch systeem dat kost wat kost wil blijven groeien moet steeds vaker pleiten voor duurzaamheid."

 Alle geconsulteerde bronnen pleiten voor eenzelfde 'shockeffect', een totale omkeer in onze manier van denken en handelen. Omdat deze omkeer slechts stilaan zijn ingang zal vinden, is het vereist dat we er zo snel mogelijk aan beginnen en dit op alle domeinen van ons leven.

De meeste mensen kennen wel het begrip 'Duurzame ontwikkeling' die zich in grote mate op economisch vlak afspeelt en praktisch even eng als duurzame economische groei geformuleerd wordt. Het is echter heel belangrijk om het ruimere kader ervan te zien om het overzicht niet te verliezen.

Om die hele transitie, totale ommekeer mogelijk te maken pleiten Peter en Vicky voor strategie van de 4 E's :

• E nable -  maak alternatief mogelijk
• E ncourage - moedig mentaliteitswijzigingen aan
• E ngage - bijschaven wereldbeeld
• E xemplify - overheid moet goede voorbeeld geven

Volgens Tim Jackson is recessie dan weer het enige middel dat de uitstoot van broeikasgassen kan afremmen. Dit zal ervoor zorgen dat we stilaan zullen moeten kiezen tussen het crashen van ons economisch systeem of het verder crashen van onze groene planeet. Mensen willen immers maar één ding en dat is geld uitgeven en zoveel mogelijk nieuwigheden in hun bezit krijgen.

Om de huidige economische crisis het hoofd te bieden, moeten we sociale instituties bouwen die alle tegenstellingen van de menselijke psychologie bloot leggen.

Argumenten voor deze veronderstellingen:

• Tijdens een crisis willen mensen zich veilig stellen, minder uitgeven en sparen. Sparen leidt echter tot een vertraging van het herstel - "paradox van de soberheid".
• We doen een aantal voor de hand liggende zaken die een gunstig effect op het milieu kunnen hebben niet, omdat we te veel bezig zijn met de andere alledaagse elementen van het leven. Zoals het naar school brengen van de kinderen bijvoorbeeld.
• Volgens de psychologie is er feitelijk ook steeds een spanning tussen twee tegengestelde factoren, er zijn geen alternatieven. Het is vechten of vluchten, niets tussenin.
• Mensen moeten zich openstellen, zichzelf voldoende vrijheid geven om volledig mens te worden.
• We zullen moeten investeren in de idee van een zinvolle welvaart, om mensen mogelijkheden te geven te floreren.
• Welvaart gaat over veel meer dan onderdak en voedsel alleen, het dient eveneens sociale en psychologische doelen die investeringen vergen - "cultivering gezamenlijk burgerschap".

Mens & Lijden - Oscar & la dame rose

Mijn filmkeuze in functie van de blog "Religie, Zingeving en Levensbeschouwing" werd snel gemaakt na het aanschouwen van de keuzelijst. Mijn favoriete genre neigt sowieso eerder naar waargebeurd en drama, daarenboven had ik ook al het boek gelezen.

De film is een realistische weergave van de manier waarop mensen alledaagse tegenslagen verwerken. Toch geeft de film over het algemeen een positieve boodschap weer. Iets dat ik zeker zal meenemen naar de praktijksituatie in de kleuterklas. In een lange carrière als juf zal je zeker wel eens geconfronteerd worden met het overlijden van de broer, zus, mama of opa van een kleuter. De mogelijkheid bestaat zelfs dat ooit één van de eigen kindjes ziek wordt. De manier waarop je dan in het leven staat en hoe je dan het probleem bespreekbaar maakt, zal van grote invloed zijn voor het genezingsproces van de zieke.

Oscar kan zijn ziekte niet goed plaatsen, noch aanvaarden. Om dit obstakel aan te pakken, geeft Rose de jongen de raad om brieven naar God te schrijven. Stilaan kan Oscar de gebeurtenissen een plaatsje geven. De gevoelens en vele vragen schrijft hij voortaan neer en steekt ze in een enveloppe. Vervolgens bevestigt Rose deze envelopjes aan een touwtje en laat ze op aan een ballonnetje. Dit vind ik dan ook een heel belangrijke factor voor de film, het weergeven van de verwerkingstherapie en de bezinning die hiermee gepaard gaat.

Rose was oorspronkelijk louter een dame die pizza's leverde op de kinderafdeling van het ziekenhuis waar Oscar verbleef. Door haar vrijwilligerswerk wordt ze echter een van de belangrijkste personen in het leven van Oscar. Ze neemt de tijd om naar hem te luisteren en beleeft regelmatige intens plezierige momenten met hem. Voor mij is mevrouw Rose dan ook de juf die ik wil worden, iemand die oog heeft voor en oor naar de belevenissen, de problemen en de twijfels van de kleutertjes in de klas...

Mens & Lijden - Artikel 'De Bleekweide' (extra materiaal)

Het programma 'De Bleekweide' genoemd naar het Gentse project onder leiding van therapeute Lut Celie en haar collega's zit er op. Week na week was er heel wat te doen rond het programma waarin een twaalftal kinderen, jongeren en jongvolwassenen aan bod kwamen die op een of andere manier door het leven geraakt zijn. Betekende het programma inderdaad een inbreuk op de privacy en op de kinderbescherming?

 

Volgens de therapeuten die aan bod kwamen in het onderstaande artikel was dit inderdaad het geval. Ze uiten vooral hun bezorgdheid om deze 'gekwetste' kinderen die voor gans Vlaanderen hun hart hebben opengesteld. Natuurlijk werden ze hier niet toe gedwongen, natuurlijk werd ingestemd met deze opnames, maar wie zegt dat bepaalde mensen hier later geen spijt van zullen krijgen?

Ik vind de cynische kijk van Gents jeugdpsychiater Eric Schoentjes dan ook wel terecht. Hij pleit voor een zekere voorzichtigheid, het betreft immers uiterst gevoelige personen ten midden een bepaald groeiproces. De heer Schoentjes is volgens mij vooral bezorgd om de gevolgen van dergelijke programma's op de verdere ontwikkeling en groei van mensen.

Natuurlijk is dit niet het eerste maar eerder het zoveelste programma in een groter geheel, de zogenaamde reality tv. Zo was er vroeger het programma 'Supernanny' waarin Wendy Bosmans gezinnen met opvoedingsproblemen te hulp snelde. Het ongeneerd meekijken in deze huishoudens voelde in het begin wel enigszins vreemd aan, maar al snel zette men zich hierover en stak men vooral handige tips en pedagogische raad op zak. Wanneer ik nu een kind uit dit programma op straat zal kruisen, zal mij dit natuurlijk ontgaan. Het is immers veel te lang geleden, louter het belangrijkste aspect namelijk de opvoedingstips zijn gebleven.

Dit zal de komende periode wel wat anders zijn voor de jongeren die aan bod kwamen in 'De Bleekweide'. Toch vond ik het programma ook erg boeiend. Het kon ons in grote mate iets over onszelf en de band met onze gezinsleden leren. Daarnaast kon het ook bijdragen tot een bepaalde discussie, tot het uiten van bepaalde emoties of tot het zelf de stap zetten naar hulpverlening. Het kan een aanzet betekenen voor kinderen en jongeren die zich in een gelijkaardige moeilijke situatie bevinden, maar niet de moed vinden om hiervoor bij een hulpverlener aan te kloppen, laat staan iets van hun gevoelens te laten zien.

Nog al te vaak worden mensen die heil zoeken in psychotherapie omwille van depressie of rouwmoeilijkheden als 'zwak' aanzien. Het kan een bijdrage leveren aan het wegwerken van het taboe, het kan de bespreekbaarheid vergroten. Alleen nog maar daardoor is het programma van onschatbare waarde voor de zichtbaarheid van de hulpverlening. Mijn waardering voor de medewerkers van 'De Bleekweide' is dan ook enorm groot.

X, Reportages De Bleekweide zijn strafbaar. De Standaard, 28 februari 2013.

 

Mens & Natuur - Gedicht Toon Hermans (extra materiaal)

Ik zet mij zelf hier neer in ’t zand
en luister naar de wind
Hier bij de zee die eeuwig ruist.
ben ik een beetje kind

Hier ga ik op in het heelal
In’t zingen van de zee
Hier ben ik even net iets meer
Dan de dingen die ik dee

Toon Hermans

 

Dit gedicht geeft weer hoe de natuur je tot een nieuw mens kan vormen. Het omschrijft hoe je energie kan halen uit onze wondere wereld, het straalt een unieke sfeer uit. Worden we allemaal niet vrolijker bij het zien en voelen van de zon? Hierbij denk ik onmiddellijk aan mijn vakantie naar Portugal van vorige zomer. 

Portugal is een land met een rijke natuur en geschiedenis. Het is praktisch volledig omzoomd door oceanen en net de zeelucht langs deze kusten maakt vele mensen rustig. De kolkende, actieve zee die inbeukt op de rotsen, de gezonde bries, het doet je stilstaan bij het leven, het laat je genieten. 

Een zonsondergang waarbij in gedachten kunt verzeilen en verdwalen, een strandwandeling waar je even ver weg bent van de drukte en het stresserende leven van elke dag, je komt tot rust, het doet iedere mens wel deugd.

Daarnaast koos ik ook voor dit gedicht over de zee omdat ik gedurende mijn ganse kindertijd praktisch elke vakantie aan zee doorbracht met mijn broer, zus en ouders. De zee doet mij dan ook vaak naar deze leuke periode wegdromen, het blijft een bijzondere herinnering. Bij mooi weer sta ik vaak al snel te popelen om terug naar zee te trekken, er even uit te waaien en te genieten. Genieten van de stilte, de zon op mijn huid, mijn gezelschap en het briesje dat speelt met mijn haren, zalig toch, niet?

HERMANS, T., Groot versjesboek. Uitgeverij De Fontein, 2002.