Neoliberalisme
op individualistisch vlak
Het altruïstische, het willen samenwerken,
de solidariteit- de banaliteit van het goede zit eveneens in ons, en het is de
omgeving die beslist welke kenmerken dominant naar buiten treden. En die
omgeving maken wij grotendeels zelf. Op
de koop toe is er meer dan voldoende bewijs dat wij ons veel beter voelen
wanneer we iets betekenen voor een ander en daarvoor erkenning krijgen…
Ik ben het volledig met dit idee eens. Volgens mij staat het dan ook vast dat je met materiële luxe alleen niet gelukkig kan worden. Je mag nog zo rijk zijn als de zee diep is en in het bezit zijn van een luxewoning, vakantiehuizen en boot, maar wat ben je ermee
als je zonder liefde en genegenheid leeft?
Mensen hebben elkaar en
een houvast nodig. Vrienden zijn belangrijk in het leven, personen die je voor 100% kunt
vertrouwen, mensen waarbij je terecht kan met alle problemen en waar je leuke momenten mee kunt delen. Daarnaast speelt ook de familie een grote rol. Mensen voelen zich gelukkiger als ze zich gesteund voelen bij hun studierichting of andere keuzes die ze in het leven maken.
Vorige zomer hebben we ons op het werk
gedurende een bepaalde periode voor een goed doel ingezet. We bakten cakejes, verkochten snoepjes en maakten
milkshakes. De opbrengst hiervan werd aan de vrijwilligersorganisatie
“Banaka” geschonken. Deze organisatie zet zich in voor kansarme kinderen en zorgt ervoor dat ze net als andere leeftijdsgenoten van een zorgeloze vakantie kunnen genieten. Bij de afgifte van het ingezamelde bedrag had ik nog een kort gesprek met de
organisatoren van het project die ondertussen al een paar jaar bestaat.
Het leven van deze mensen stond volledig in het teken van het organiseren van
deze kampen.
Eigenlijk stond ik ervan versteld hoeveel werk er wel in een dergelijk kamp kruipt, alsook
het geld die er voor moet worden vrijgemaakt. Ook moeten ze hier steeds veel voor opofferen. Toch merk je dat deze mensen heel gelukkig zijn en dit project een warm hart toedragen. De voldoening die ze er achteraf van krijgen, het geluk van die kinderen, was voor mij erg aangrijpend. Wanneer ik achteraf enkele filmpjes van de kampen op de
computer bekeek, was ik nog trotser dat ik voor een klein deeltje aan dit geluk had bijgedragen.
Ik ga akkoord met je stelling. Tegenwoordig hecht men teveel belang aan het materiële, waardoor het sociale aspect volledig ten onder gaat.
BeantwoordenVerwijderenBovendien een leuk initiatief van op je werk!