In feite ben ik van ideeën wel erg milieubewust, maar het is vaak niet gemakkelijk om die goedbedoelde intenties naar de praktijk te vertalen. Zo weet iedereen wellicht dat de auto veel CO2 uitstoot en dat het gebruik van aluminiumfolie zo veel mogelijk beperkt moet worden, maar toch betrap je jezelf erop dat je vaak uit gemakzucht de meest vervuilende optie kiest.
Soms denk ik ook al dan niet terecht dat niet de individuele consument, maar de grote massaproducenten verantwoordelijk zijn voor de milieuproblemen. Natuurlijk is het wel zo dat als iedereen er zo over zou denken, de wereld er al gauw nog slechter aan toe zou zijn.
Op dat vlak hebben sensibiliseringscampagnes en beelden van grote milieurampen die de wereld rond gaan (zie BP olievlek) misschien wel effect, maar dit is jammer genoeg slechts meestal van korte duur. Milieuproblemen zijn echter voor veel mensen nog steeds een ver-van-mijn-bedshow en bijgevolg zijn ze zich meestal ook niet echt bewust van hun fout gedrag. Er is dus inderdaad een vrij grote tegenstelling tussen wat je wil realiseren, wat je echt realiseert en waar je je bewust van bent.
De natuur vormt voor vele mensen een bron van mysterie. Sommigen zien het eerder als het gevolg van een opeenvolging van chemische en fysische verschijnselen, anderen schrijven het ontstaan ervan dan weer eerder aan godsdienstige mirakels toe. Waaraan we het ontstaan van de wereld en de prachtige natuur dan ook te danken mogen hebben, feit is wel dat we er zo veel mogelijk zorg voor moeten dragen en onze omgeving in ere moeten houden. Vorige zomer ben ik naar de Algarve in Portugal gereisd en daar heb ik prachtige rotsformaties gezien waarvan ik mij helemaal niet kon voorstellen hoe ze ontstaan zijn, maar dat hoefde ook niet per se, ik genoot van het prachtige uitzicht en dat was het voornaamste op dat ogenblik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten